Er gebeurt hier niet veel
Sinds jij er niet meer bent
De tijd loopt langzaam vol
Onbetekenende zaken
Ze stelen
Ongemerkt de dagen leeg
Roven dag na maand na jaar
's nachts als ik alleen ben
Alleen met de gedachten
Die sinds jij er niet meer bent
Ik voor mezelf hou
Hoor ik vaak een stem
Een schreeuw in het duister
Is het de stem van jou
Sinds jij er niet meer bent
Achtervolgen mij de beelden
Altijd opnieuw
Toch altijd onverwacht
Hoor ik jouw stem
Maar wat ik ook probeer
Het eindigt elke keer hetzelfde
Ze zitten aan het eind van deze gang
In hun benauwde, tl verlichte kamer
Voor die mannen duurt het nu al veel te lang
Ik kan niet horen wat ze zeggen
Maar ze praten over ons
Hun koffie precies zoals het hoort
Heet, veel te sterk, uit bekers van karton
De asbak overvol, de sigaretten weer eens op
De spanning te snijden en het richt zich tegen mij
Maar ik zeg niets
En zolang jij niets zegt
Blijft het altijd ons geheim
Tot het eind
Tot het bittere eind