De naald gaat krassend heen en weer
Blijft hangen op de plaat
Een man lig roerloos op zijn bed
En neuriet in de maat
Hij kan de slaap niet vatten
Zoals vaak de laatste tijd
En uit de sloten kruipt de mist
Die zich op de weg verspreidt
Hij staat op en grijpt zijn jas
Zijn sleutels en zijn fles
Verlaat zijn flat en loopt dan naar
Zijn citroen d.S.
Hij rijdt naar de grote weg
Blijft bij een stopbord staan
Dan draait hij de afrit op
Met alleen zijn stadslicht aan
Hij gaat tegen alles in
Meedogenloos zonder pardon
Hij gaat tegen alles in
De dood komt weer zijn flat in
Zet de plaat af met een gaap
Hij zet de wekker gaat naar bed
En valt meteen in slaap
Er is een meisje ongerust
Dit is ongewoon
Haar vriend komt anders nooit te laat
Dan gaat de telefoon
Hij gaat tegen alles in
Meedogenloos zonder pardon
Hij gaat tegen alles in